Pages

Monday, December 2, 2013

 అంతరంగంలో కదిలే ఆలోచనలకు 
అక్షర  రూపం ఇవ్వాలని..  
ప్రతి భావాన్ని.. 
మాటలతో అలంకరించాలని.. 
కలలో రూపాలకు కళతో  
ప్రాణం పోయాలని
ఆశించే మది నేడు 
నిత్య జీవన ఘర్షణలో 
సంఘర్షణలతో మౌనం వహించింది 
పొంగే ఆ పదాల సెలయేరు ఇంకిపోయింద??
కదిలే కుంచె స్థానువయ్యిందా??
బయపెట్టే ప్రశ్నలు చుట్టూ ముట్టి
ఉనికిని ప్రశ్నార్ధకం చేస్తుంటే
ఉపిరి సలపని పనులు
మా సంగతేంటని ప్రశ్నిస్తున్నాయి??
మనసుతో నేను 
----------------
మనసనే పదార్ధం 
లేక ముందు నేనోక
ఉనికి లేని ప్రశ్నర్దాకాన్ని..

మనసుతో పరిచయం
ఏర్పడిన తర్వాత
నాకు నేను ఒక కొత్త వ్యక్తిత్వాన్ని..

మనసుతో రమించడం
మొదలయ్యాక
నేనోక భావకుడిని..

మనసు అధీనంలోకి
నేను లోంగిపోయిన క్షణాన
నేను ఉన్మాదిని..

మనసుతో పోరాడే
సమయంలో నేను
గెలుపోటముల మధ్య
నిస్సహాయ సైనికుడిని..

మనసు పరిధిని మించి
ఎదిగి.. మౌన సహచర్యంలో
నిలకడ పోందినప్పుడు
నేను పూర్ణ ఙానిని..
దేవుడికి మాటలొస్తే...

హరి అయితేనేమి.. హరుడైతేనేమి..

పేరు ఏదైతేనేమి..
మీ సిరి కోసం
ఆలయమనే గిరి గీసి కూర్చోపెట్టారు

అహం బ్రహ్మాస్మి అని నేనంటే
అహం మీరు తీసుకుని
బ్రహ్మాన్ని బ్రహ్మాండంలో లీనం చేసారు

కోట్లు పెట్టి కోవెల్లు కట్టిన
పసిడితో ప్రాకారలు  నిర్మించిన
దీపం తో పాపం పోదు 
పోయేది చీకటి తప్ప..

ఆభిషేకాలు.. అదాంగా పూజలు
వ్రతాలు, నోములు.. పురాణ కాలక్షేపాలు
ఎన్ని చేసినా
నైవేద్యం తో నిర్వాణం  దక్కదు
ఆకలి తీరుతుందే కాని..

విష్ణు, లలిత సహశ్ర పారాయణలెన్ని చెసినా
భగవధ్, సాయి, శివ గీతలు లక్షలు అయినా
పారాయణ తో పుణ్యం రాదు
చిత్త శాంతి తప్ప..

మనసులో లేని నిష్ఠ
మాలలో ఉంటేనేమి.. లేకుంటేనేమి..??

Monday, February 11, 2013

కమ్మని కన్నీరు కార్చుతాను 
కవులకై.. కవుల భావాలకై..
కమ్మని కన్నీరు కార్చుతాను 
కవితకై .. కవితా అనురక్తికై..
కష్టాలు.. ఇష్టాలు.. కలబోసి 
క్రౌర్యాలు.. సౌర్యాలు.. వడబోసి 
నాటి నుంచి నేటికొక 
పెద్ద నిచ్చెనేసి..
మంచికి.. చెడుకి.. మధ్య 
సన్నని గీత గీసి..
వివరించే.. మురిపించే..
జీవిత సారాన్ని నేర్పించే..
కవితకై కమ్మని కన్నీరు అర్పిస్తాను..
కలలు కనలేని కనులుండి 
ఏం లాభం అన్నాడు ఒక కవి 
కలలకు కొలతలు, హద్దులు 
లేవన్నాడు వేరొక కవి..
కలతలే నెలవైన మదిలో 
కలలకు చోటెక్కడ??
కనులు కునికే నిసిధిలో సైతం 
కలవరింతలే జోల పాడితే 
ఏ కలలో కనలి నా కలను ??

Sunday, October 7, 2012

మాటంటే ఒక పలకరింపు
దుఖంలో ఒక ఓదార్పు

సహాయంలో ధైర్యం
మాటంటే ఒక వరం

శాంతంలో వెన్నెల
కోపంలో అగ్నికిల 
నరం లేని నాలుక చివర 
వేలాడే కత్తులుర..
ఆదమరచి మాట అంటే
ప్రాణాలనే చల్లర్చురా..
గుర్తెరిగి మసలుకో..
మర్మమెరిగి పలుకుని సవరించుకో..

Monday, July 23, 2012

ముసుగు 

ఒంటరిగా లోలోన  నేను క్రుంగిపోతున్నా..
బాహాటంగా బయట నేనే నృత్యం చేస్తున్నా..
దుఖంతో నాలో నేనే ఏడుస్తూ ఉన్నా..
మొహమాటంగా పెదాలపై నవ్వులు పూయిస్తున్నా
నేను కాని నన్ను.. నేను ప్రదర్సిస్తున్నా..
అంతులేని అంతర్మధనం అనుభవిస్తున్నా..