కరుణకు నోచుకోని పుష్పం విలపించగా,
కరుణ లేని దేవత కొనగంటి చూపు వరమైన ఇవ్వలేదే.
అలల రూపంలో సంద్రం తన బాధను వేలిబుచ్చగా,
అందలాన జాబిలి రవ్వంతైన తోనకలేదే.
కరగని బండ రాతి శిలలు కదా పడతుల హృదయాలు,
అలుపెరుగని ప్రేమికులు కదా యువకులు.