మాటంటే ఒక పలకరింపు

దుఖంలో ఒక ఓదార్పు

సహాయంలో ధైర్యం

మాటంటే ఒక వరం

శాంతంలో వెన్నెల

కోపంలో అగ్నికిల 

నరం లేని నాలుక చివర 

వేలాడే కత్తులుర..

ఆదమరచి మాట అంటే

ప్రాణాలనే చల్లర్చురా..

గుర్తెరిగి మసలుకో..

మర్మమెరిగి పలుకుని సవరించుకో..

ముసుగు 

ఒంటరిగా లోలోన  నేను క్రుంగిపోతున్నా..

బాహాటంగా బయట నేనే నృత్యం చేస్తున్నా..

దుఖంతో నాలో నేనే ఏడుస్తూ ఉన్నా..

మొహమాటంగా పెదాలపై నవ్వులు పూయిస్తున్నా

నేను కాని నన్ను.. నేను ప్రదర్సిస్తున్నా..

అంతులేని అంతర్మధనం అనుభవిస్తున్నా..

జననమందు నీ ఉనికి తెలియలన్నా..

మరణమందు నీ విలువ తెలుపలన్నా..

ఆనందం వెల్లువిరిసిన..

దుఖం పొంగిపొరలిన..

ఆకలితోనైన... అవేధననైన..

నవ నాడులు కృంగిన వేళ

అలసిన మది విశ్రాంతి కోరు వేళ 

ప్రతి హృదయం స్పందించే తీరు

ప్రతి నయనం కార్చే కన్నీరు...