అలసిన నయనాలతో 

కునుకు తీసే వేళ

అపసవ్య రాగాలతో 

వీచెను పవనాలు...

విన వచ్చే నిట్టూర్పులు..

తోచెను బయనక స్వప్నలు..

అదిరెను నయనం..

బెదిరెను ప్రాణం..

పరుగులు పెట్టెను

పాదం కిందన పుడమి..

ఆవేదనో.. ఆవేశమో..

ఏమో ఇది అంతుచిక్కని ఏకాంతమో..

దుఖమో.. భయమో..

ఏమో ఇది అవ్యక్తమైన 

ఒంటరితనమో..