రారా శంకర
దిగి రారా ఈశ్వర
దిక్కులన్ని ఒక్కటి చేయగా
దీనుల మొరలాలకించగా
ధ్యానం భగ్నం కావించి
ఇల చేరరా పరమేశ్వర..

మనుషులను ఒదిలి
మరలతో సావాసం చేసి
మమకారానికి ముసుగులు తొడిగి..
జీవిస్తున్నాం అనే బ్రాంతిలోనే బ్రతికేస్తున్నాం..
లోకంలో ఉంటూ ఒకరితో ఒకరికి
ఎవరికీ ఎవరో తెలియని మాకన్నా
కాష్టంలో ఉన్నా.. లోకమంతా నడిపించే
నువ్వేలే మిన్న..

కళ్ళు మూసి ధ్యానించే దేవర
కన్నులు మూయించే లయ కార
మా కన్నులు తెరిపించవయ్య ఓంకార